Rosja - iwona gajda

Grigorij Rasputin

To jedna z najbardziej tajemniczych postaci, która pojawiła się w Rosji, a może i na świecie.

-To jedna z najbardziej tajemniczych postaci, która pojawiła w Rosji, a może i na świecie – zaczęła tłumaczyć Madaleine. – Nikt nie wie, w którym roku naprawdę urodził się Rasputin. On sam podawał różne daty. Ale były to czasy, gdy Rosją rządził ostatni car z dynastii Romanowów.

-Czyli wnuk Mikołaja I, który teraz jest carem? – zapytała Sprytna Jane.

-Prawnuk – poprawiła ją Madeleine.

-Rasputin urodził się w chłopskiej rodzinie. Nie chodził do szkoły, kradł, w ogóle miał bardzo złą opinię. W wieku dziewiętnastu lat ożenił się i miał czworo dzieci. Potem stało się z nim coś dziwnego. Zmienił się i został wędrownym księdzem. Podobno uzdrowił wielu ludzi oraz przepowiadał przyszłość. Pewnego dnia trafił do rodziny cara Mikołaja II. Uleczył im syna i stał się przyjacielem domu. Wkrótce przychodziły do niego tłumy ludzi, którym pomagał. Mówiono o nim, że jest prorokiem. Lecz Rasputin robił coś jeszcze… – Madeleine spojrzała groźnie na Papierówki.

-Co? – zapytały przestraszone.

-Rządził Rosją.

-Ale jak? – zapytał Adrian. – Przecież nie był carem!

-No właśnie – odparła Madeleine. – Jednakże miał tak duży wpływ na cara i jego żonę, że oni robili wszystko, co im rozkazał. Podejmował najważniejsze decyzje w państwie, a car je wykonywał. Rasputin zalecił nawet Mikołajowi II zwolnić dowódcę rosyjskich wojsk oraz zmusił go do tego, aby on sam dowodził 6-milionową Armią.

-Car? – zapytała Pythia.

-Tak. Lecz Mikołaj II nie potrafił. Wojsko przegrało starcia z Niemcami, żołnierze burzyli się, państwo było w rozsypce.

-W jaki sposób wydawał polecenia carowi? – dociekał Adrian.

-Na przykład mówił carycy, że miał widzenie i wie, w jaki sposób dana sprawa powinna zostać rozwiązana – tłumaczyła Madeleine. – Ta przekazywała to rozwiązanie carowi, który wydawał rozkazy.

-Czy to żart?

-Nie – odparła Madeleine. – Niestety nie.

-Co stało się z nim potem? – zapytała Julia.

-Rasputin zginął w zamachu. Tak wielu miał wrogów, że do końca nie wiadomo, kto był odpowiedzialny za jego zorganizowanie.”

Grigorij Rasputin otrzymuje ode mnie kolor rudy, który jest symbolem ciemności i kłamstwa.

Papierówki w Moskwie, druga części cyklu Sztuka Życia I przenoszą czytelnika do Rosji za panowania Cara Mikołaja I. Papierówki poznają historię kraju, rozmawiają z carami i Fiodorem Dostojewskim.

Przeczytaj również:

Udostępnij:

PAPIERÓWKI

Londyn

Rosja

Egipt

Londyn, Rosja, Egipt

O sztuce życia
i twórczości HJK

Syberia płonie

To miejsce nazywane jest największym więzieniem świata bez dachu.

Syberia płonie i będzie płonąć, gdyż z jej podłoża wydobywa się metan. Naukowcy mówią o „tykającej bombie ekologicznej”, z którą niewiele można zrobić, bowiem proces sam się napędza. Tymczasem Japonia, Chiny, Kanada czy USA postrzegają gaz jako alternatywne źródło energii i badają zasoby u swoich wybrzeży.

Dwie trzecie terytorium Syberii pokrywa wieczna zmarzlina, która na wschodzie sięga nawet tysiąca pięciuset metrów w głąb ziemi. Ta zaczęła się topić i ocieplać formacje wapienne z ery paleozoiku (okres od 541 mln do 251,9 mln lat temu). W 2020 roku geolodzy wykazali, że pęknięcia i szczeliny skał znajdujących się pod dnem Oceanu Arktycznego wypełniają hydraty metanu. Gaz powstawał przez miliony lat w wyniku działania mikroorganizmów i został „uwięziony w klatkach” z cząsteczek wody. Jest „skompresowany”, gdyż jeden metr sześcienny hydratu po rozłożeniu daje ponad 180 metrów sześciennych metanu, posiada też 80 razy silniejszy efekt ocieplenia niż dwutlenek węgla.

Eksperci twierdzą, że hydraty metanu są przyczyną pożarów, które obecnie trawią Syberię. Przypomnijmy, że ogień rozprzestrzenia się dwukrotnie szybciej niż rok temu, kiedy został pobity rekord wszech czasów. Spłonęło wówczas siedemnaście milionów hektarów lasów. W maju bieżącego roku ogłoszono stan wyjątkowy w wielu obwodach, między innymi w kurgańskim i omskim. Prognozy dla Syberii nie są jednak optymistyczne. W przyszłych latach ogień ma pochłonąć jeszcze większe terytoria.

Trzeba dodać, że oprócz „ognistych” na Syberii występują również „tlące się” pożary. Ogień wnika w głąb gleby i rozpowszechnia się pod ziemią. Niszczone są torfowiska, które zajmują miliony hektarów powierzchni, a do atmosfery przenikają substancje rakotwórcze oraz sadza. Uwalnia się też węgiel zgromadzony w torfie, pochodzący sprzed dziesięciu tysięcy lat.

Wszystkie te procesy podgrzewają glebę i ocieplają klimat. Obecnie ściany lodu na Syberii cofają się latem z prędkością dwudziestu centymetrów dziennie. Do połowy stulecia syberyjska tundra może zniknąć, a wraz z nią unikalna fauna i flora, w tym na przykład renifery czy lemingi. Na obszarach arktycznych zapadają się domy, gdyż grunt obniża się nawet o dwanaście centymetrów rocznie. Spod ziemi wydostają się szkielety i kości mamutów oraz innych prehistorycznych zwierząt.

W topniejącej zmarzlinie znajdują się ogromne ilości węgla organicznego, które zwiększają ich masę. Obliczono, że wszystkie drzewa i krzewy na naszej planecie ważą mniej niż korzenie i gnijąca materia organiczna na terenie samej Jakucji.

Syberia otrzymuje ode mnie kolor czarny jako symbol tajemnicy, zła i bólu starty.