Dwie trzecie terytorium Syberii pokrywa wieczna zmarzlina, która na wschodzie sięga nawet tysiąca pięciuset metrów w głąb ziemi. Ta zaczęła się topić i ocieplać formacje wapienne z ery paleozoiku (okres od 541 mln do 251,9 mln lat temu). W 2020 roku geolodzy wykazali, że pęknięcia i szczeliny skał znajdujących się pod dnem Oceanu Arktycznego wypełniają hydraty metanu. Gaz powstawał przez miliony lat w wyniku działania mikroorganizmów i został „uwięziony w klatkach” z cząsteczek wody. Jest „skompresowany”, gdyż jeden metr sześcienny hydratu po rozłożeniu daje ponad 180 metrów sześciennych metanu, posiada też 80 razy silniejszy efekt ocieplenia niż dwutlenek węgla.

 

Eksperci twierdzą, że hydraty metanu są przyczyną pożarów, które obecnie trawią Syberię. Przypomnijmy, że ogień rozprzestrzenia się dwukrotnie szybciej niż rok temu, kiedy został pobity rekord wszech czasów. Spłonęło wówczas siedemnaście milionów hektarów lasów. W maju bieżącego roku ogłoszono stan wyjątkowy w wielu obwodach, między innymi w kurgańskim i omskim. Prognozy dla Syberii nie są jednak optymistyczne. W przyszłych latach ogień ma pochłonąć jeszcze większe terytoria.

 

Trzeba dodać, że oprócz „ognistych” na Syberii występują również „tlące się” pożary. Ogień wnika w głąb gleby i rozpowszechnia się pod ziemią. Niszczone są torfowiska, które zajmują miliony hektarów powierzchni, a do atmosfery przenikają substancje rakotwórcze oraz sadza. Uwalnia się też węgiel zgromadzony w torfie, pochodzący sprzed dziesięciu tysięcy lat.

 

Wszystkie te procesy podgrzewają glebę i ocieplają klimat. Obecnie ściany lodu na Syberii cofają się latem z prędkością dwudziestu centymetrów dziennie. Do połowy stulecia syberyjska tundra może zniknąć, a wraz z nią unikalna fauna i flora, w tym na przykład renifery czy lemingi. Na obszarach arktycznych zapadają się domy, gdyż grunt obniża się nawet o dwanaście centymetrów rocznie. Spod ziemi wydostają się szkielety i kości mamutów oraz innych prehistorycznych zwierząt.

 

W topniejącej zmarzlinie znajdują się ogromne ilości węgla organicznego, które zwiększają ich masę. Obliczono, że wszystkie drzewa i krzewy na naszej planecie ważą mniej niż korzenie i gnijąca materia organiczna na terenie samej Jakucji.

 

Syberia otrzymuje ode mnie kolor czarny jako symbol tajemnicy, zła i bólu starty.