Poczdam, 17 lipca 1945. Chociaż w Europie II Wojna Światowa już jest zakończona, na wschodzie nadal trwają walki. Przywódcy koalicji antyhitlerowskiej, tzw. Wielkiej Trójki, spotykają się po raz trzeci i ostatni. Tym razem po to, aby uzdrowić świat i poukładać go inaczej. Po swojemu.

 

ZSRR reprezentuje Józef Stalin. Stany Zjednoczone—Harry Truman (poprzedni prezydent, Franklin Roosevelt, od trzech miesięcy nie żyje). Natomiast Winston Churchill nie uczestniczy w spotkaniu do końca, ponieważ Torysi przegrywają wybory. Wymienia go Clement Richard Attlee—nowy premier Wielkiej Brytanii.

 

Atmosfera rozmów jest napięta. Chodzi nie tylko o to, co zrobić z pokonaną III Rzeszą, ale także o podział wpływów między Sowietami a światem zachodnim. Ustalenie granicy. Wiadomo, że ma ona przebiegać gdzieś na terytorium Polski lub Niemiec. Lecz gdzie dokładnie? Trzeba uzgodnić.

 

Tymczasem w tle rozgrywa się inna walka. Amerykanie przeprowadzili właśnie pierwszą, udaną próbę bomby atomowej. Truman uważa, że dzięki niej pokona Japończyków bez pomocy wojsk sowieckich. Liczy na mocniejszą pozycję przy stole. Nic bardziej mylnego. Stalin ma swoich szpiegów wszędzie i posiada dane techniczne amerykańskiej broni. Co więcej, pracuje on nad własną bombą atomową. Jego pozycja lidera nie jest zagrożona.

 

2 sierpnia 1945 roku obrady kończą się. Niemcy zostają obarczone winą za wybuch wojny i zobligowane do uiszczenia odszkodowań. Tracą dwadzieścia trzy procent terytorium. Zapada decyzja, aby kraj zdemilitaryzować i podzielić na strefy okupacyjne pod zarządem USA, ZSRR, Wielkiej Brytanii oraz Francji. Wielka Trójka postanawia też, że zbrodniarze wojenni zostaną osądzeni w Norymberdze.

 

Co z Polską? Wyznaczona zostaje granica na Odrze i Nysie Łużyckiej, odbierając Niemcom ziemie zachodniopomorskie, wielkopolskie i dolnośląskie. Ma stanowić to rekompensatę za terytoria wschodnie, które Rzeczpospolita traci na rzecz Związku Radzieckiego. Wielka Trójka cofa poparcie dla Rządu RP na Emigracji i uznaje Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej (TRJN), powołany w Warszawie z namaszczenia Moskwy. W obradach uczestniczą jego przedstawiciele, m.in. przewodniczący KRN (Krajowej Rady Narodowej) Bolesław Bierut, premier Edward Osóbka-Morawski oraz wicepremier Stanisław Mikołajczyk. W sprawie odszkodowań niemieckich dla Polski zostaje przyjęta propozycja Stalina, że strona sowiecka zaspokoi wskazane żądania.