Autor: Aleksandra Siwek

Świadomość ukryta jest w naszym ego

Świadomość ukryta jest w naszym ego

Posted on by Aleksandra Siwek

Świadomość ukryta jest za naszym ego

Świadomość to niezwykły stan umysłu, który wzbudza emocje. Cóż bowiem znaczyłoby życie bez świadomego jego przeżywania? Dlaczego na świecie panuje tak ogromny egoizm oraz chęć władzy, a ich konsekwencją są liczne wojny? Na te i inne pytania odpowiada w swojej kolejnej książce w cyklu „Hologramowy Świat” pt. „Świadomość Wszechświata” Iwona Gajda. Autorka na nowo definiuje pojęcia „świadomość” oraz „ego”, ale też tłumaczy, dlaczego na świecie rodzi się aż tyle konfliktów. Zapraszam do lektury.

Czym jest dla Pani świadomość i do czego jest ona nam, ludzkości potrzebna?
Świadomość ukryta jest za naszym ego. Cicha i pokorna, zdaje się nie istnieć wcale, ale odkryta, daje ukojenie i nadprzyrodzoną siłę. Dla mnie jest początkiem życia i sprawcą wszystkiego, co w nim wartościowe. Ona otwiera w nas pokłady dobra i łączy życia w jeden wspaniały taniec, który trwa wiecznie, nigdy się nie kończy.
 
Dlaczego powinno się tam zaglądać częściej niż mamy w zwyczaju to robić?
Ego wystawia nas na nieustanne napięcia. Szarpie naszymi emocjami, dotykając najgłębszych potrzeb oraz rozbudzając żądze. Walczymy i błądzimy każdego dnia, niczym rozjuszone zwierzęta. A przecież jesteśmy uduchowionymi istotami, które potrafią korzystać z mocy wszechświata. Wystarczy zajrzeć w głąb siebie, by znaleźć mądrość, zrozumienie i szczęście. Zaglądajmy tam często, by odnaleźć spokój i prawdziwą równowagę w życiu.
 
Co powoduje, że świadomość tak silnie wpływa na nasze emocje?
Świat wytresował nas zgodnie z własnymi kryteriami. Mamy więc pojęcia dobra i zła, które zależą od miejsca i okresu, oraz definicję wartości, która polaryzuje. Bo tu nie chodzi przecież o ilość pieniędzy i walorów, ale o poczucie władzy i wyższości nad innymi. Mamy potrzebę sprawiedliwości, która jest lustrem naszej niemocy i goryczy. I nagle pojawia się świadomość ze swoim prawdziwym wglądem. I co się okazuje? Że jesteśmy inni, delikatni i prości w swoim pragnieniu życia. By kochać, cieszyć się słońcem i drugim człowiekiem. To zderzenie boli, bo przecież nie chcemy nagle okazać się innymi, dziwakami w tym świecie. Nie wiadomo, czy przetrwalibyśmy takie stygmatyzowanie…?
 
Tym razem zabrała Pani czytelników do Japonii. W jakim celu? Do czego był Pani jako autorce potrzebny ten kraj?
Fascynuje mnie świat, dlatego opisuję i eksploruję go z każdej strony. W książkach opisałam już kilkadziesiąt narodów i ich historii, a także ludzi, którzy je tworzyli. „Świadomość Wszechświata” sama podsunęła mi Japonię, z jej bogatą historią i kulturą. Zupełnie jakby czekała na ten moment i chciała, abym wróciła do opisywania historii, którą przerwałam 2 lata temu…
 
Żyjemy w czasach, gdzie ego jest nieustannie karmione przez nas samych, a media społecznościowe temu sprzyjają. Jak nie dać się oszukać złudnemu działaniu własnego „ja” i czym właściwie jest „ego”?
Ego to nasze poczucie własnej tożsamości, które często bywa zdominowane przez pragnienia i lęki. Aby poczuć chwilową ulgę, karmimy je. Jedni wystawiają się na mediach społecznościowych, inni zaś krytykują celebrytów. W ten sposób szukamy wyższości – jedni nad drugimi, okłamując się i pogrążając w nicości. A przecież wystarczy trochę ludzkiej odwagi, by zmierzyć się z brakami i słabościami. Tak, to długa podróż odkrywania własnej drogi, ale za to piękna i warta przemierzenia. Już po zrobieniu pierwszego kroku stajemy bowiem po drugiej stronie mocy – prawdziwie szczęśliwi życiem.
 
 
W swojej książce mówi Pani o różnych teoriach naukowych. Co chce Pani przez to przekazać czytelnikowi? Czy musimy koniecznie postrzegać świat jedynie przez pryzmat nauki?
 
Świat nie musi być postrzegany wyłącznie przez pryzmat nauki, ale zrozumienie naukowych teorii może wzbogacić nasze duchowe i filozoficzne poszukiwania. Ja natomiast piszę sercem, ono jest moim piórem.
 
Świat nieustannie niszczony jest przez katastrofy, wojny czy inne konflikty. Co lub kto oraz dlaczego, według Pani, je wywołuje?
 
Konflikty między ludźmi wynikają najczęściej z chciwości, braku zrozumienia i empatii. Ich następstwem są zaś wojny i zniszczenia. Tak, brakuje nam tej świadomości, której owocem jest współpraca i szacunek.
 
Kiedy mamy do czynienia z pokojem?
 
Pokój istnieje wtedy, gdy ludzkość osiąga harmonię zarówno na poziomie indywidualnym, jak i społecznym. Przykład takiej harmonii opisuję w „Świadomości Wszechświata”. Widzimy, jak sieć mikoryzowa ratuje więdnące drzewa w tokijskim parku Ueno.
 
Mikoryza, czyli symbioza grzybów z korzeniami drzew, pozwala na przekazywanie wody i składników odżywczych, co prowadzi do regeneracji i zdrowego wzrostu roślin. I tak rozumiem pokój: jako odczuwanie radości życia i wspieranie się w trudnych chwilach.
 
Naprawdę konieczne jest poświęcanie wielu istnień ludzkich dla dobra ogółu? Nie można inaczej?
 
Cóż oznacza poświęcenie i dobro ogółu? Przecież wszyscy tworzymy ten świat i życie. Miejmy świadomość tego faktu. Czyniąc innym dobrze, czynimy też sobie, gdyż, tworząc lepszy świat, budujemy własny raj na tej Ziemi. Miejmy zatem na względzie dobro drugiego człowieka, niech każdy da mu coś z siebie: trochę empatii, zrozumienia, energii do życia i miłości. A wtedy powstanie taka potężna moc poświęcenia, że wszyscy będą pławić się w szczęściu.
 
Co dalej z serią „Hologramowy Świat”?
 
Ta seria pochłonęła mnie bez reszty. Szukając sensu życia, poznaję świat – jego piękne i mroczne strony, a także ludzi, którzy przesuwają granice zrozumienia. Drążę teorie naukowe, czytam najnowsze raporty, książki, reportaże i sama zwiedzam opisywane miejsca. Co więcej – nie tylko piszę, ale także dzielę się słowem. Cóż może być piękniejszego? Aktualnie jestem już w siódmym rozdziale szóstej części Hologramowego Świata pt. „Pamięć Wszechświata”. Odcinki publikuję na moim fanpage i autorskiej stronie.
 
Sylwia Cegieła KuturalneRozmowy.pl
Udostępnij:
Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp
Pinterest
Email
.

SERIA HOLOGRAMOWY ŚWIAT

Seria 'Hologramowy Świat’ to wyjątkowa podróż po poszukiwaniu sensu życia, zagłębianiu się w aktualną wiedzę i teorie naukowe. Każda część serii to eksploracja tego, co wiemy o świecie i ludzkości w dobie XXI wieku, oferując czytelnikom nowe perspektywy na naszą egzystencję. Przez połączenie elementów science fiction z refleksją nad ludzką naturą, seria ta zaprasza do zanurzenia się w głębię naszego zrozumienia świata i wszechświata.

Planeta Ziemia i Człowiek
Hologramowy Świat cz. 1

Bohaterka przeszukuje internet w poszukiwaniu aktualnych informacji ze świata nauki. Chce wiedzieć: skąd wziął się człowiek i jaki jest sens jego istnienia. W odpowiedzi z komputera wyłaniają się hologramowi naukowcy, którzy prezentują jej najnowsze odkrycia i teorie naukowe oraz dzielą się swoimi problemami.

Przejdź do książki

Genetyczne Idealne Istoty
Hologramowy Świat cz. 2

W podróży do wnętrza ludzkiego organizmu bohaterka odkrywa mroczny świat genetycznych modyfikacji. Na jej oczach naukowcy próbują stworzyć Genetycznie Idealną Istotę, modyfikując ludzkie DNA i zastępując naturalne narządy sztucznymi. Jednak zamiast ludzi bez wad powstają mutanci, a władzę nad światem stopniowo przejmuje sztuczna inteligencja, eliminując Homo sapiens.

Przejdź do książki

Energia Życia
Hologramowy Świat cz. 3

Przemieniając się w foton energii życia, bohaterka wyrusza w podróż przez czasoprzestrzeń. Stając się świadkiem wydarzeń od czasów pradawnej Pangei po współczesność, doświadcza zjawisk kwantowych, które odsłaniają przed nią tajemnicę istnienia i struktury rzeczywistości.

Przejdź do książki

Molekuły Nowej Ery
Hologramowy Świat cz. 4

Za horyzontem zdarzeń Sagittariusa A powstaje lepszy świat. Tworzony jest nowy układ słoneczny i nowa Ziemia, które staną się początkiem wspaniałego życia. Ma narodzić się lepsza ludzkość, która zastąpi zło dobrem, a nienawiść miłością. Przemieniona w atom węgla, bohaterka podejmuje misję utworzenia pierwszego genu tej nowej ludzkości.

Przejdź do książki

Świadomość Wszechświata
Hologramowy Świat cz. 5

Podróż po tajemnicach świadomości prowadzi bohaterkę przez fizykę kwantową, filozofię i metafizykę. Przemieniona w Qubit Świadomości, przenosi się do malowniczej Japonii, gdzie odkrywa, jak świadomość może manifestować się zarówno w mikroskopijnych cząstkach, jak i w wielkich strukturach kosmosu.

Przejdź do książki

Pamięć Wszechświata
Hologramowy Świat cz. 6

Wiatr zamienia bohaterkę w cień i przenosi do Pamięci Wszechświata, by tam mogła odnaleźć samą siebie. Nowa rzeczywistość stawia na jej drodze postacie z różnych epok – zarówno przeszłych, jak i przyszłych. Bohaterka rozpoznaje w nich własną tożsamość i odkrywa, że wszystko jest nieskończoną energią dążącą do rozwoju, a czas to jedynie iluzja stworzona przez ludzkie zmysły.

Przejdź do książki
Przejdź do recenzji >>
Małe kroki w kierunku zrozumienia innych mogą okazać się kwantowym skokiem w lepsze jutro​

Małe kroki w kierunku zrozumienia innych mogą okazać się kwantowym skokiem w lepsze jutro​

Posted on by Aleksandra Siwek

Małe kroki w kierunku zrozumienia innych mogą okazać się kwantowym skokiem w lepsze jutro

Iwona Gajda nie próżnuje i tym razem w kolejnej odsłonie cyklu pt. „Hologramowy świat. Molekuły Nowej Ery” odkrywa przed czytelnikiem deficyty ludzkości. Używając do tego świata science fiction, wskrzeszonych filozofów oraz metafor, mówi o podstawowych emocjach: empatii, inteligencji emocjonalnej oraz altruizmie. Tłumaczy, co tak naprawdę prowadzi Ziemię do zagłady oraz jak możemy zapobiec katastrofie. Mnie zaś opowiada o najważniejszej roli człowieka, czyli altruizmie oraz zrozumieniu wobec innych. Zapraszam do przeczytania tej niezwykle ciekawej rozmowy.

Kolejna część cyklu „Hologramowy Świat” nosi tytuł „Molekuły Nowej Ery”. Czym więc jest dla Pani ta „Nowa Era”?
 
Iwona Gajda: Tworząc drugą Ziemię i pierwszy gen życia, zachęcam czytelników do refleksji nad ludzkością. Pytam każdego: skąd pochodzi to zło? Co zrobić, aby zastąpić je dobrem? Czy w ogóle możliwe jest istnienie świata opartego na wzajemnym szacunku i zrozumieniu? „Nowa Era” to metafora głębokiej przemiany, przesłanie o przebudzeniu oraz odkrywaniu potencjału do rozwijania dobra, które przecież jest w każdym z nas.
 
W moim odczuciu to najbardziej emocjonalna historia. Dużo tutaj jest smutku nad kryzysem podstawowych wartości, np. empatii, wrażliwości czy inteligencji emocjonalnej. Czym się Pani kierowała, pisząc ją?
 
Podczas pisania napędzała mnie potrzeba zmierzenia się z kryzysem wartości, który obserwuję wokół nas. Widzę świat pełen konfliktów między nowoczesnością a podstawowymi ludzkimi cechami, m.in empatią i wrażliwością. Gloryfikuje się indywidualizm, a ten przekształca się w egoizm oraz lekceważenie potrzeb drugiego człowieka. Dlatego w mojej książce symbolem moralnego upadku naszej cywilizacji stała się szkoła, w której uczniowie manifestują pogardę dla nauki i autorytetów. Niestety, takich szkół – a w tym takich postaw – napotykamy coraz więcej w dzisiejszym świecie, co skłania do refleksji nad kierunkiem, w jakim zmierzamy.
 
Co Pani rozumie przez pojęcia „empatia” i „inteligencja emocjonalna”?
 
Empatia jest dla mnie umiejętnością odczuwania tego, co czują inni – nie tylko ludzie, ale również zwierzęta. Wrażliwością na ich ból, lecz także na radość. Bodźcem, który uruchamia w człowieku pozytywne intencje oraz odruchy, kierując go w stronę dobra.
 
Inteligencja emocjonalna umożliwia natomiast rozumienie własnych emocji i zarządzanie nimi w taki sposób, aby wzmacniać siebie i jednocześnie budować pozytywne relacje ze światem.
 
Dlaczego są one takie ważne, skoro – jak niektórzy twierdzą – hamują rozwój? Co poszło nie tak?
 
Kwestionowanie tych wartości przez Radę Filozofów jest poważnym błędem; żyjemy w czasach, kiedy ludzkość stoi w obliczu kryzysu klimatycznego, wojen i szybkiego postępu technologicznego. Nasza planeta znajduje się na krawędzi samozniszczenia i degradacji. Pokłosiem globalnych problemów są wielkie migracje oraz konflikty kulturowe. Bez empatii, altruizmu i podobnych cech nie rozwiążemy żadnego kryzysu, nie rozładujemy napięć, nie zbudujemy niczego trwałego. Pozostaje pytanie: czy w ogóle przetrwamy?
 
Jak więc możemy te uczucia (empatię i inteligencję emocjonalną) w sobie na nowo wskrzesić?
 
Ich ożywienie wymaga od nas przede wszystkim samorefleksji, a także otwartości na innych. Zatrzymajmy się na chwilę, aby usłyszeć głos drugiego człowieka. Spróbujmy zrozumieć, co przeżywa. Być może odkryjemy, że jest nam bliższy, niż myśleliśmy; ten prosty gest życzliwości wobec niego może wypełnić pustkę oraz zaspokoić potrzebę miłości, którą nosimy w sobie. Małe kroki w kierunku zrozumienia innych mogą okazać się kwantowym skokiem w lepsze jutro.
Jakie jeszcze zagrożenia ze strony ludzkości grożą planecie?
 
Ludzkość stwarza wiele zagrożeń dla Ziemi, lista zdaje się nie mieć końca. Wśród nich są m.in. zmiana klimatu, zanieczyszczenie środowiska plastikiem, nadużywanie zasobów naturalnych, wymieranie gatunków czy rosnące nierówności społeczne, jak też ograniczony dostęp do czystej wody. Każde z tych wyzwań wymaga pilnej uwagi.
 
Czy to w ogóle możliwe, abyśmy nauczyli się na nowo okazywać emocje?
 
Rozumiem, że pyta Pani o pozytywne, konstruktywne emocje – te, które wzmacniają zdrowe relacje i dobrostan psychiczny. Chcąc je okazywać, trzeba działać dwukierunkowo. Po pierwsze, musimy zatroszczyć się o nasze podstawowe potrzeby: bezpieczeństwa, zrozumienia siebie i poczucia własnej wartości. To zaś wymaga ciągłej pracy nad sobą oraz samorozwoju, jak też stworzenia stabilnego środowiska, w którym możemy się rozwijać. Po drugie, należy otworzyć się na drugiego człowieka, obdarzając go drobnymi gestami życzliwości. Empatia oraz umiejętność słuchania są kluczowe, ponieważ pozwalają nam lepiej zrozumieć potrzeby innych i odpowiednio na nie reagować.
 
Brak komunikacji międzyludzkiej to kolejne następstwo rozwoju technologii. Aż chciałoby się zapytać: co się z nami stało?
 
Rozwój technologii ma plusy i minusy. Z jednej strony łatwo się izolować, gubiąc kontakt z innymi, a z drugiej – technologia może łączyć ludzi jak nigdy dotąd. Wszystko zależy od nas. Ważne, byśmy cenili sobie rozmowy twarzą w twarz i używali technologii tak, aby nam pomagała, a nie zastępowała relacje w świecie rzeczywistym.
 
Zafundowała Pani czytelnikom podróż w czasie przez spotkanie z największymi filozofami świata starożytnego oraz nowożytnego. Która z tych myśli filozoficznych jest Pani najbliższa i dlaczego?
 
Bliskie są mi teorie podkreślające niepodzielną całość świata, a zwłaszcza te, które łączą materię z percepcją na najgłębszym, kwantowym poziomie. Jeśli natomiast chodzi o poglądy filozofów, często również naukowców, to cenię sobie myśli Davida Bohma o ukrytym porządku wszechświata, w którym wszystko tworzy wzory niczym w hologramie. Podobnie przekonuje mnie Bergson ze swoją wizją życia oraz postrzegania świata jako spójnej, dynamicznej całości, gdzie czas podkreśla ciągłą zmianę. Wśród starożytnych myślicieli szczególnie doceniam Plotyna za wizję ostatecznej Jedności, Leibniza za koncepcję monad odzwierciedlających kosmos i Heraklita, który uznawał ciągłą zmianę za fundament naszego świata.
 
Co dalej z Pani cyklem? Czy czeka nas kolejna odsłona „Hologramowego Świata”? Co to będzie tym razem?
 
W „Hologramowym Świecie: badam, kim jesteśmy oraz dokąd zmierzamy. Zabieram czytelników w podróż po granicach nauki, filozofii i duchowości, łącząc science fiction z refleksją nad ludzką naturą. Jak dotąd zgłębiałam tajemnice pochodzenia wszechświata oraz wyzwania przyszłości ludzkości w dobie sztucznej inteligencji. Wraz z czytelnikami odkrywałam również, jak przekształcenie człowieka w foton energii czy atom węgla pomogłoby nam dotrzeć do sedna ludzkiej egzystencji. Teraz natomiast skupiam się na „Świadomości Wszechświata”. Pytam, co sprawia, że jesteśmy świadomi siebie i naszej łączności ze wszechświatem.
Sylwia Cegieła KuturalneRozmowy.pl
Udostępnij:
Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp
Pinterest
Email
.

SERIA HOLOGRAMOWY ŚWIAT

Seria 'Hologramowy Świat’ to wyjątkowa podróż po poszukiwaniu sensu życia, zagłębianiu się w aktualną wiedzę i teorie naukowe. Każda część serii to eksploracja tego, co wiemy o świecie i ludzkości w dobie XXI wieku, oferując czytelnikom nowe perspektywy na naszą egzystencję. Przez połączenie elementów science fiction z refleksją nad ludzką naturą, seria ta zaprasza do zanurzenia się w głębię naszego zrozumienia świata i wszechświata.

Planeta Ziemia i Człowiek
Hologramowy Świat cz. 1

Bohaterka przeszukuje internet w poszukiwaniu aktualnych informacji ze świata nauki. Chce wiedzieć: skąd wziął się człowiek i jaki jest sens jego istnienia. W odpowiedzi z komputera wyłaniają się hologramowi naukowcy, którzy prezentują jej najnowsze odkrycia i teorie naukowe oraz dzielą się swoimi problemami.

Przejdź do książki

Genetyczne Idealne Istoty
Hologramowy Świat cz. 2

W podróży do wnętrza ludzkiego organizmu bohaterka odkrywa mroczny świat genetycznych modyfikacji. Na jej oczach naukowcy próbują stworzyć Genetycznie Idealną Istotę, modyfikując ludzkie DNA i zastępując naturalne narządy sztucznymi. Jednak zamiast ludzi bez wad powstają mutanci, a władzę nad światem stopniowo przejmuje sztuczna inteligencja, eliminując Homo sapiens.

Przejdź do książki

Energia Życia
Hologramowy Świat cz. 3

Przemieniając się w foton energii życia, bohaterka wyrusza w podróż przez czasoprzestrzeń. Stając się świadkiem wydarzeń od czasów pradawnej Pangei po współczesność, doświadcza zjawisk kwantowych, które odsłaniają przed nią tajemnicę istnienia i struktury rzeczywistości.

Przejdź do książki

Molekuły Nowej Ery
Hologramowy Świat cz. 4

Za horyzontem zdarzeń Sagittariusa A powstaje lepszy świat. Tworzony jest nowy układ słoneczny i nowa Ziemia, które staną się początkiem wspaniałego życia. Ma narodzić się lepsza ludzkość, która zastąpi zło dobrem, a nienawiść miłością. Przemieniona w atom węgla, bohaterka podejmuje misję utworzenia pierwszego genu tej nowej ludzkości.

Przejdź do książki

Świadomość Wszechświata
Hologramowy Świat cz. 5

Podróż po tajemnicach świadomości prowadzi bohaterkę przez fizykę kwantową, filozofię i metafizykę. Przemieniona w Qubit Świadomości, przenosi się do malowniczej Japonii, gdzie odkrywa, jak świadomość może manifestować się zarówno w mikroskopijnych cząstkach, jak i w wielkich strukturach kosmosu.

Przejdź do książki

Pamięć Wszechświata
Hologramowy Świat cz. 6

Wiatr zamienia bohaterkę w cień i przenosi do Pamięci Wszechświata, by tam mogła odnaleźć samą siebie. Nowa rzeczywistość stawia na jej drodze postacie z różnych epok – zarówno przeszłych, jak i przyszłych. Bohaterka rozpoznaje w nich własną tożsamość i odkrywa, że wszystko jest nieskończoną energią dążącą do rozwoju, a czas to jedynie iluzja stworzona przez ludzkie zmysły.

Przejdź do książki
Przejdź do recenzji >>
Konsekwencje naszych działań stają się coraz bardziej oczywiste

Konsekwencje naszych działań stają się coraz bardziej oczywiste

Posted on by Aleksandra Siwek

Konsekwencje naszych działań stają się coraz bardziej oczywiste

Od początku swojej pisarskiej działalności Iwona Gajda uświadamia swoich czytelników w kontekście zmieniającej się rzeczywistości. Tłumaczy w swoich książkach zawiłe problemy historyczne, geopolityczne oraz kulturowe. Nieobce są jej również naukowe teorie, o których wspomina w swoim kolejnym cyklu pt. „Hologramowy świat. Energia Życia”, gdzie przyszłość spotyka się z przeszłością. Mówi o ogromnej wartości emocji i przestrzega przed ich brakiem. Zapraszam na rozmowę o życiu, energii oraz fizyce.

Jaki cel przyświecał powstaniu III części „Hologramowego świata. Energia Życia”?
 
Iwona Gajda: Kim jesteśmy? Dokąd zmierzamy? Lata dwudzieste XXI wieku przynoszą poczucie, że nasze rozumienie świata to jedynie kropla w oceanie wiedzy. Z każdym rokiem odkrywamy się na nowo, a kolejne teorie zastępują te sprzed kilku, kilkunastu lat.
 
Żyjemy w paradoksie współczesnego świata: ludzie, niczym bogowie, próbują stworzyć nowego człowieka, nie rozumiejąc, co jest fundamentem prawdziwego życia. Chcą zbudować lepszy świat, a niszczą planetę i życie na niej.
 
Jako autorka, co mogę zrobić? Chwytam za pióro, by opisać tę tragikomedię, która jest wszystkim, co mam i kocham. W części III „Hologramowego Świata” zapraszam czytelnika do świata energii i naszych wyobrażeń o wszechświecie.
 
Co to znaczy „żyć” według Iwony Gajdy?
 
Żyć to kochać, doświadczać piękna i rozwijać się.
 
Skąd czerpie Pani energię?
 
Energię czerpię z gwiazd, łapiąc ich blask, wierząc, że gdzieś tam jest mój inny świat. Tutaj na Ziemi skupiam się na tym, co mam do zrobienia, pracując nad dostarczaniem sobie energii. Regularnie ćwiczę, spaceruję i dbam o zdrową dietę. Wytyczam sobie cele zawodowe, oddaję się pasji pisarstwa i eksploruję świat podczas podróży. Innymi słowy, staram się być aktywna, pobudzając komórki w moim organizmie.
 
Dlaczego w książce postanowiła Pani opisać teorie naukowe?
 
Opisanie teorii naukowych to jedyny sposób, by cokolwiek dowiedzieć się o wszechświecie i zrozumieć reguły, którymi rządzi się nasza rzeczywistość. Stanowią one fundament naszej wiedzy i pozwalają nam lepiej zrozumieć świat, w którym żyjemy, oraz nasze miejsce w nim.
 
Czym jest foton energii życia?
 
W trzeciej części serii „Hologramowy Świat” foton energii życia jest metaforycznym przewodnikiem, który prowadzi główną bohaterkę przez świat cząstek subatomowych. Symbolizuje on nie tylko fizyczne zjawisko światła i energii, ale także głębię ludzkich doświadczeń i emocji. W tej podróży foton staje się nośnikiem zarówno realnych zjawisk fizycznych, jak i emocjonalnych aspektów ludzkiego bytu. To połączenie nauki z emocjami tworzy unikalną narrację, pokazującą, jak głęboko nauka jest spleciona z naszym rozumieniem świata, historii i nas samych.
Co nam grozi, jeśli nie zdefiniujemy na nowo ludzkości?
 
Nie zmieniając naszego podejścia do życia i wartości, które wyznajemy, stoimy już w obliczu poważnych problemów. To nie są tylko możliwe ryzyka na przyszłość, ale rzeczywistość, w której żyjemy teraz. Konsekwencje naszych działań stają się coraz bardziej oczywiste.
 
Świat już przekroczył wiele granicznych punktów, co prowadzi do intensyfikacji i nieprzewidywalności zjawisk naturalnych. W obliczu tych wyzwań, jeśli nie przemyślimy na nowo naszych moralnych i etycznych granic, szczególnie w kontekście życia i technologii, narażamy się na utratę kluczowych ludzkich wartości. Technologia, choć niesie wiele korzyści, może również zastępować człowieka w wielu aspektach, co stawia naszą tożsamość i rolę w społeczeństwie pod znakiem zapytania.
 
Jak zadbać o emocje i zachowania, aby nie groziła nam zagłada?
 
Światu potrzeba miłości, akceptacji i poczucia bezpieczeństwa – to fundamentalne wartości, które są kluczem do przetrwania ludzkości. Jako ludzie, nie jesteśmy w stanie całkowicie wyzbyć się naszych żądz, które są częścią naszego organizmu, szyte w naszym istnieniu niczym geny. Te żądze, takie jak pragnienie władzy, posiadania czy dominacji, są naturalną częścią naszego bytu.
 
Jednak jako istoty świadome, mamy zdolność do transformacji tych pierwotnych impulsów. Możemy 'zmienić pokarm’, który nimi karmimy. Zamiast karmić się złością, możemy wybrać drogę dobroci. Zamiast ulegać niechęci, możemy ją zastąpić akceptacją. Zamiast poddawać się nieporozumieniom, możemy otworzyć się na zrozumienie. A nienawiść można zwalczyć najpotężniejszą siłą, jaką jest miłość.
 
To przekształcenie naszych podstawowych instynktów w wyższe wartości jest jedyną drogą, abyśmy jako ludzkość mogli przetrwać i chronić to, co w nas najcenniejsze – naszą ludzką godność i nasze wzajemne relacje. Poprzez ten świadomy wybór wartości takich jak miłość, akceptacja i bezpieczeństwo, tworzymy fundament dla zdrowszej i bardziej zrównoważonej przyszłości dla wszystkich
 
Co ma wspólnego fizyka z życiem?
 
Fizyka jest wszechobecna, od najmniejszych cząstek naszego organizmu po ogrom wszechświata, odgrywając kluczową rolę w zrozumieniu świata. Na bazie aktualnej wiedzy fizycznej wyjaśniamy wiele zjawisk, od procesów biologicznych po ekologiczne. Fizyka jest fundamentem rozwoju technologii i pozostaje otwarta na nowe teorie i odkrycia, które mogą zmienić nasze rozumienie rzeczywistości.
 
Jak ogarnąć chaos, który hamuje nam życiową energię i prowadzi często do samozagłady?
 
Uważam, że powinniśmy zadbać o harmonię między naszymi emocjami, myślami i działaniami. Rozwijanie umiejętności zarządzania stresem, praktykowanie mindfulness i medytacji może pomóc w osiągnięciu spokoju wewnętrznego. Ważne jest też budowanie zdrowych relacji i otoczenia wspierającego, zarówno w życiu osobistym, jak i zawodowym. Ostatecznie, dbanie o własne zdrowie fizyczne i psychiczne jest kluczowe, by przeciwdziałać negatywnym wpływom chaosu i prowadzić pełne, zrównoważone życie.
Sylwia Cegieła KuturalneRozmowy.pl
Udostępnij:
Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp
Pinterest
Email
.

SERIA HOLOGRAMOWY ŚWIAT

Seria 'Hologramowy Świat’ to wyjątkowa podróż po poszukiwaniu sensu życia, zagłębianiu się w aktualną wiedzę i teorie naukowe. Każda część serii to eksploracja tego, co wiemy o świecie i ludzkości w dobie XXI wieku, oferując czytelnikom nowe perspektywy na naszą egzystencję. Przez połączenie elementów science fiction z refleksją nad ludzką naturą, seria ta zaprasza do zanurzenia się w głębię naszego zrozumienia świata i wszechświata.

Planeta Ziemia i Człowiek
Hologramowy Świat cz. 1

Bohaterka przeszukuje internet w poszukiwaniu aktualnych informacji ze świata nauki. Chce wiedzieć: skąd wziął się człowiek i jaki jest sens jego istnienia. W odpowiedzi z komputera wyłaniają się hologramowi naukowcy, którzy prezentują jej najnowsze odkrycia i teorie naukowe oraz dzielą się swoimi problemami.

Przejdź do książki

Genetyczne Idealne Istoty
Hologramowy Świat cz. 2

W podróży do wnętrza ludzkiego organizmu bohaterka odkrywa mroczny świat genetycznych modyfikacji. Na jej oczach naukowcy próbują stworzyć Genetycznie Idealną Istotę, modyfikując ludzkie DNA i zastępując naturalne narządy sztucznymi. Jednak zamiast ludzi bez wad powstają mutanci, a władzę nad światem stopniowo przejmuje sztuczna inteligencja, eliminując Homo sapiens.

Przejdź do książki

Energia Życia
Hologramowy Świat cz. 3

Przemieniając się w foton energii życia, bohaterka wyrusza w podróż przez czasoprzestrzeń. Stając się świadkiem wydarzeń od czasów pradawnej Pangei po współczesność, doświadcza zjawisk kwantowych, które odsłaniają przed nią tajemnicę istnienia i struktury rzeczywistości.

Przejdź do książki

Molekuły Nowej Ery
Hologramowy Świat cz. 4

Za horyzontem zdarzeń Sagittariusa A powstaje lepszy świat. Tworzony jest nowy układ słoneczny i nowa Ziemia, które staną się początkiem wspaniałego życia. Ma narodzić się lepsza ludzkość, która zastąpi zło dobrem, a nienawiść miłością. Przemieniona w atom węgla, bohaterka podejmuje misję utworzenia pierwszego genu tej nowej ludzkości.

Przejdź do książki

Świadomość Wszechświata
Hologramowy Świat cz. 5

Podróż po tajemnicach świadomości prowadzi bohaterkę przez fizykę kwantową, filozofię i metafizykę. Przemieniona w Qubit Świadomości, przenosi się do malowniczej Japonii, gdzie odkrywa, jak świadomość może manifestować się zarówno w mikroskopijnych cząstkach, jak i w wielkich strukturach kosmosu.

Przejdź do książki

Pamięć Wszechświata
Hologramowy Świat cz. 6

Wiatr zamienia bohaterkę w cień i przenosi do Pamięci Wszechświata, by tam mogła odnaleźć samą siebie. Nowa rzeczywistość stawia na jej drodze postacie z różnych epok – zarówno przeszłych, jak i przyszłych. Bohaterka rozpoznaje w nich własną tożsamość i odkrywa, że wszystko jest nieskończoną energią dążącą do rozwoju, a czas to jedynie iluzja stworzona przez ludzkie zmysły.

Przejdź do książki
Przejdź do recenzji >>
Dzisiaj wiele osób kieruje się zasadą "tu i teraz", dążąc do natychmiastowej satysfakcji i spełnienia

Dzisiaj wiele osób kieruje się zasadą „tu i teraz”, dążąc do natychmiastowej satysfakcji i spełnienia

Posted on by Aleksandra Siwek

Dzisiaj wiele osób kieruje się zasadą "tu i teraz", dążąc do natychmiastowej satysfakcji i spełnienia

„Hologramowy Świat. Genetycznie Idealne Istoty” porusza temat manipulacji genami, zagłady ludzkości, która – jak się pierwotnie zakłada – w przyszłości ma zostać zastąpiona androidami, czyli istotami wyglądającymi jak ludzie, ale pozbawionymi ich cech psychologicznych. Jak według autorki będzie wyglądał nasz świat? Na te i inne pytania odpowie podczas naszej rozmowy. Zapraszam.

W Pani najnowszej książce pt. „Hologramowy Świat. Genetycznie Idealne Istoty” dużo mówi Pani o braku emocji i zdolności ich odczuwania w człowieku. Czym są dla Pani uczucia i co może spowodować brak ich okazywania?
 
Iwona Gajda: Całe piękno tego świata skrywa się w słowie „miłość”. Dzięki niej doświadczamy szczęścia, spełnienia oraz sensu istnienia. To pozytywna energia, która buduje, wzmacnia. Jeśli chcemy, aby ludzkość przetrwała, powinniśmy o nią dbać. Rozniecać to uczucie, rozdawać je, karmić nim następne pokolenia. My tymczasem błądzimy, wynosząc na piedestały pychę, pieniądz i pogardę. Tworzymy świat pełen przemocy i zła. Budujemy iluzję dobrego życia, która rozmywa się na naszych oczach. Bo ludzie zamykają się w sobie i cierpią w samotności, a w drugim człowieku widzą zagrożenie. Nie chodzi zatem o to, abyśmy jedynie czuli. Powinniśmy kochać, aby przeżyć dany nam czas wspaniale i z godnością.
 
Co nam grozi, jeśli zaczniemy zachowywać się jak roboty z Pani książki?
 
Iwona Gajda: Czyli koncentrować się na genetycznym doskonaleniu organizmu, zapominając o budowaniu więzi z drugim człowiekiem? Staniemy się emocjonalnymi wrakami, niezdolnymi do radzenia sobie z własnymi uczuciami. Nie będziemy w stanie rozwijać życia na Ziemi, ponieważ sama prokreacja to za mało.
 
Jakby Pani opisała genetycznie idealnego człowieka? Czy według Pani w ogóle ktoś taki istnieje?
 
Iwona Gajda: Idealność to pojęcie subiektywne, dlatego nie istnieje jeden uniwersalny wzorzec. W różnych kulturach znaleźć można różne wartości oraz normy społeczne, które często się wykluczają. W takiej sytuacji trudno jest osiągnąć kompromis. Jeśli jednak podjęlibyśmy próbę stworzenia definicji i założyli, że idealny organizm jest pozbawiony wad genetycznych, to nadal moglibyśmy napotkać trudności. Dlaczego? Ponieważ nasza wiedza na temat budowy człowieka jest nadal bardzo ograniczona. Z roku na rok odkrywamy, jak bardzo myliliśmy się w naszych przekonaniach i jak wiele rzeczy nadal pozostaje nieznanych. Przyjmując więc tę perspektywę, możemy założyć, że żadna nauka nie jest w stanie stworzyć czegoś doskonalszego niż ludzki organizm. W związku z tym nie jesteśmy w stanie zdefiniować Genetycznie Idealnego Człowieka, skoro nasza wiedza na temat natury ludzkiej, naszego miejsca we Wszechświecie oraz przypisanej nam roli jest tak niewielka. Czy istnieje zatem ktoś idealny? Moim zdaniem jest taka możliwość, ale poza zasięgiem naszego umysłu.
 
Czym kieruje się współczesny świat?
 
Iwona Gajda: Dzisiaj wiele osób kieruje się zasadą „tu i teraz”, dążąc do natychmiastowej satysfakcji i spełnienia. Króluje konsumpcjonizm, a wartość i sukces utożsamiane są ilością posiadanych dóbr. Ludzi nie obchodzą potrzeby drugiego człowieka ani losy planety. Mam takie wrażenie, że siedzą na tykającej bombie i próbują jakoś przeczekać.
 
Choć z drugiej strony trzeba przyznać, że rośnie świadomość problemów, jakie stoją przed światem dotyczące np. zmian klimatycznych, nierówności społecznych. Coraz więcej osób i środowisk podejmuje działania, które mają na celu poprawę sytuacji i budowanie lepszej przyszłości dla wszystkich.
Czyli jest nadzieja. Do czego w takim razie dąży nauka?
 
Iwona Gajda: Do poznania, zrozumienia rzeczywistości, polepszenia jakości naszego życia. Zaspokaja zatem potrzeby ludzkości: głodu, pragnienia, mieszkania, zdrowia i bezpieczeństwa.
 
Skąd więc w człowieku rodzi się pokusa, aby stawiać się na równi z Bogiem?
 
Iwona Gajda: Zapewne są to wzorce już zaczerpnięte ze świata. W wielu kulturach i religiach władcy przekonani byli (i nadal są) o swojej boskości. Posiadając najwyższą hierarchię w społeczeństwie, sami w tę boskość uwierzyli. Traktują ją jako dziedzictwo lub dar od niebios. Poza tym takie przekonanie jest im na rękę, gdyż mogą wtedy manipulować ludźmi oraz sprawować nad nimi pełną kontrolę.
 
Z Pani książki wynika, że wiara również zostanie zepchnięta na dalszy plan. Czym dla Pani jest wiara? Jakie ma znaczenie dla człowieka i co się stanie, gdy przestaniemy wierzyć?
 
Iwona Gajda: Czym jest dla mnie wiara? Odpowiedź zawarłam w wierszu pt. „Wiara”, który opublikowałam w moim tomiku poezji pt. „W kołowrocie zmysłów” oraz na stronie autorskiej. Mówiąc krótko, wiara nadaje sens mojemu istnieniu, obdarza mnie mocą i siłą.
 
Tu rodzi się pytanie: skoro jest taka istotna, dlaczego tak wiele osób jej tak nie postrzega? Dlaczego mamy kryzys wiary we współczesnym świecie? Myślę, że wiele ludzi nie chce identyfikować się z religijnymi przekonaniami. Skandale oraz konflikty związane z instytucjami religijnymi, jak również negatywne reakcje na pewne zachowania duchowieństwa osłabiły zaufanie do kościoła jako instytucji.
 
Poza tym duża część ludzi polega na naukowych wyjaśnieniach i dowodach oraz koncentruje się na zaspokajaniu materialnych potrzeb, dlatego wypycha wiarę z życia. Co się stanie, gdy przestaniemy wierzyć? Ci, którzy czują jej moc, nie przestaną.
W swojej książce znów wskrzesza Pani zmarłych – naukowcy pojawiają się jako istoty zupełnie nowe. Jakie to ma znaczenie dla Pani opowieści?
 
Iwona Gajda: Analiza DNA zmarłych przodków zaczęła się rozwijać w latach 80. XX wieku, zaś dziesięć lat później naukowcy zaczęli kwestionować dotychczasową wiedzę na temat historii ludzkości. Stworzyli nowy rodowód ludzkiego gatunku, zidentyfikowali choroby naszych przodków, ich nawyki żywieniowe, etc. Odtworzyli także ich wygląd. Uważam, że kwestią czasu jest wynalezienie takich technologii, które umożliwią (przynajmniej w jakimś stopniu) odtworzenie ich genomu. Jednak to nie będą już ci sami ludzie, lecz osoby najprawdopodobniej obciążone wadami genetycznymi, ponieważ nie poznamy tajemnic ludzkiej natury.
 
Ten scenariusz rozwoju ludzkości jest możliwy, dlatego o nim piszę. Jeśli chodzi o wybitnych naukowców, których ożywiam, to uważam, że zasługują na pamięć oraz szacunek za swoje osiągnięcia. Myślę też, że w przyszłości ich DNA mogą stać się szczególnie cenne.
 
Dlaczego Pani zdaniem ludzie postawili na rozwój technologii zamiast człowieka? Chcą ograniczyć jego wpływ na decyzyjność oraz sprawczość chociażby w takich sprawach jak prokreacja?
 
Iwona Gajda: Ludzie rozwijają technologię, ponieważ ułatwia ona życie, zwiększa efektywność, jak i otwiera nowe możliwości w dziedzinach takich jak medycyna, komunikacja, produkcja czy badania naukowe. Technologia jest postrzegana jako narzędzie wspierające rozwój człowieka, pomagające w pokonywaniu ograniczeń i tworzeniu lepszej jakości życia. Niemniej postęp technologiczny może rodzić pewne obawy, takie jak możliwość manipulacji genetycznej – wyboru cech genetycznych u potencjalnego potomka, etc. W kontekście wspomnianej przez Panią ograniczonej sprawczości, może tutaj chodzić o przeniesienie części odpowiedzialności za prokreację z jednostki na technologię. Chociaż taka perspektywa jest możliwa, wiele zależy od wartości społeczeństwa i regulacji prawnych. Warto mieć nadzieję, że postęp technologiczny będzie służył dobru człowieka, nie naruszając jego fundamentalnych wartości oraz autonomii.
 
Jakie znaczenie ma sposób, w jaki myślimy o „nowym” świecie zdominowanym przez ludzi genetycznie zmodyfikowanych czy androidów? Czy Pani zdaniem taka sytuacja będzie mogła kiedykolwiek zaistnieć? A może nie idźmy tak daleko?
 
Iwona Gajda: Głęboko wierzę, że nasz świat nie zostanie zdominowany przez ludzi genetycznie zmodyfikowanych i androidy.
 
Dziękuję za poświęcony mi czas i kolejne mądre słowa w ważnych kwestiach dotyczących ludzkości.
Sylwia Cegieła KuturalneRozmowy.pl
Udostępnij:
Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp
Pinterest
Email
.

SERIA HOLOGRAMOWY ŚWIAT

Seria 'Hologramowy Świat’ to wyjątkowa podróż po poszukiwaniu sensu życia, zagłębianiu się w aktualną wiedzę i teorie naukowe. Każda część serii to eksploracja tego, co wiemy o świecie i ludzkości w dobie XXI wieku, oferując czytelnikom nowe perspektywy na naszą egzystencję. Przez połączenie elementów science fiction z refleksją nad ludzką naturą, seria ta zaprasza do zanurzenia się w głębię naszego zrozumienia świata i wszechświata.

Planeta Ziemia i Człowiek
Hologramowy Świat cz. 1

Bohaterka przeszukuje internet w poszukiwaniu aktualnych informacji ze świata nauki. Chce wiedzieć: skąd wziął się człowiek i jaki jest sens jego istnienia. W odpowiedzi z komputera wyłaniają się hologramowi naukowcy, którzy prezentują jej najnowsze odkrycia i teorie naukowe oraz dzielą się swoimi problemami.

Przejdź do książki

Genetyczne Idealne Istoty
Hologramowy Świat cz. 2

W podróży do wnętrza ludzkiego organizmu bohaterka odkrywa mroczny świat genetycznych modyfikacji. Na jej oczach naukowcy próbują stworzyć Genetycznie Idealną Istotę, modyfikując ludzkie DNA i zastępując naturalne narządy sztucznymi. Jednak zamiast ludzi bez wad powstają mutanci, a władzę nad światem stopniowo przejmuje sztuczna inteligencja, eliminując Homo sapiens.

Przejdź do książki

Energia Życia
Hologramowy Świat cz. 3

Przemieniając się w foton energii życia, bohaterka wyrusza w podróż przez czasoprzestrzeń. Stając się świadkiem wydarzeń od czasów pradawnej Pangei po współczesność, doświadcza zjawisk kwantowych, które odsłaniają przed nią tajemnicę istnienia i struktury rzeczywistości.

Przejdź do książki

Molekuły Nowej Ery
Hologramowy Świat cz. 4

Za horyzontem zdarzeń Sagittariusa A powstaje lepszy świat. Tworzony jest nowy układ słoneczny i nowa Ziemia, które staną się początkiem wspaniałego życia. Ma narodzić się lepsza ludzkość, która zastąpi zło dobrem, a nienawiść miłością. Przemieniona w atom węgla, bohaterka podejmuje misję utworzenia pierwszego genu tej nowej ludzkości.

Przejdź do książki

Świadomość Wszechświata
Hologramowy Świat cz. 5

Podróż po tajemnicach świadomości prowadzi bohaterkę przez fizykę kwantową, filozofię i metafizykę. Przemieniona w Qubit Świadomości, przenosi się do malowniczej Japonii, gdzie odkrywa, jak świadomość może manifestować się zarówno w mikroskopijnych cząstkach, jak i w wielkich strukturach kosmosu.

Przejdź do książki

Pamięć Wszechświata
Hologramowy Świat cz. 6

Wiatr zamienia bohaterkę w cień i przenosi do Pamięci Wszechświata, by tam mogła odnaleźć samą siebie. Nowa rzeczywistość stawia na jej drodze postacie z różnych epok – zarówno przeszłych, jak i przyszłych. Bohaterka rozpoznaje w nich własną tożsamość i odkrywa, że wszystko jest nieskończoną energią dążącą do rozwoju, a czas to jedynie iluzja stworzona przez ludzkie zmysły.

Przejdź do książki
Przejdź do recenzji >>
<b>Zgubiona Normalność</b> <br>[Hologramowy Świat 2 cz. VII]

Zgubiona Normalność
[Hologramowy Świat 2 cz. VII]

Posted on by Aleksandra Siwek

Zgubiona Normalność

Fragment książki
Hologramowy Świat II. Genetycznie Idealne Istoty

Utkwiłam w hologramowym świecie. Gdzieś pomiędzy ludzkością a jej końcem. Tak mi się wydaje, ponieważ otaczają mnie człekokształtne istoty pozbawione uczuć. Nie wiedzą, czym jest miłość, przywiązanie oraz empatia. Kierują się wyłącznie instynktem. Czasami muszę uciekać, by mnie nie rozszarpały.
Dlaczego chcą to zrobić?
Ponieważ poszukują oryginalnych i świeżych kawałków DNA, które mogłyby naprawić ich organizmy. Wszyscy w tym świecie są zdeformowani. Posiadają wady genetyczne, nazywają je „anomaliami”. Niektórym w trakcie mówienia wyskakują oczodoły, innym pękają naczynia krwionośne. To lżejsze przypadki. Wykluczeni z życia, tzw. „Grupa Zero”, to mutanci o dwóch głowach, kilkunastu kończynach i uszkodzonych mózgach.
Skąd te „anomalia”?
Zmiany w organizmach ludzkich są pokłosiem genetycznych eksperymentów, które wymknęły się spod kontroli. Przez lata handlowano genami. Kopiowano sekwencje nukleotydów. Wyciągano z grobów fragmenty DNA wybitnych osób: artystów, naukowców, geniuszy… Następnie sięgano po geny ich krewnych oraz innych ludzi.
Profesor Tesla, który jest kopią Nicola Tesli, naukowca żyjącego na przełomie XVIII i XIX wieku, twierdzi, że najwięcej zła przyniosły ludzkości „Napędy Genowe”. To technologie, które zostały opracowane na początku XXI wieku w celu eliminacji niechcianych populacji zwierząt; na przykład komarów przenoszących malarię bądź innych szkodników. Do ich organizmów wprowadzano nowe geny, wymuszając ich dziedziczenie. Cechy rozpowszechniały się na inne gatunki, później na ludzi. Doszło do katastrofy. Wymierały całe populacje zwierząt, a ich miejsce zastępowały inne, groźniejsze.
Modyfikacje DNA w embrionach ludzkich doprowadziły do zmian społecznych. Produkowano „lepsze” i „gorsze” kategorie ludzi. Dochodziło do dyskryminacji i konfliktów.
Obecnie konstruują ludzi, którzy mają stanowić remedium na wszelkie problemy związane z życiem na Ziemi. Program o nazwie „Genetycznie Idealne Istoty” ma na celu stworzenie ludzi bez wad. Systematycznie budowane są prototypy, kolejno wypuszcza się je do testów. Sztuczna inteligencja dostarcza naukowcom wiedzę, dane i wskazówki. Teraz zaproponowała usunięcie z organizmu człowieka uczuć i duchowości.
W jaki sposób dotarłam w to miejsce?
Nie wiem. Siedziałam w pokoju i rozmawiałam z hologramowymi ludźmi. Ci zaprosili mnie na konferencję. Nagle znalazłam się „po drugiej stronie życia” – w hologramowym świecie. Jestem przerażona tym, co widzę. Tesla poprosił mnie o pomoc, chciał, abym powstrzymała program GII. Ale w jaki sposób? Nawet nie mogę liczyć na jego wsparcie, gdyż sam jest pełen „anomalii”, które uniemożliwiają mu funkcjonowanie. Boję się, że mogę utknąć tutaj na zawsze.
Teraz stoję na ogromnej wieży, nie potrafię się stąd wydostać. Zniknęły wszystkie drzwi i schody. Nawet te, po których profesor wbiegł chwilę temu na górę. Czuję chłód i samotność, a także bezsilność oraz rozczarowanie życiem.
–Gdzie jest mój bezpieczny pokój? Sofa i okno? – zasłaniam dłońmi twarz. – Oj, jak bardzo chciałabym wrócić do normalności

Fragment tekstu pochodzi z książki –  Hologramowy Świat II. Genetyczne Idealne Istoty – druga część serii rzuca światło na mroczny świat genetycznie zmodyfikowanych istot. Eksploruje konsekwencje manipulacji genetycznej i etyczne dylematy, stawiając pytania o granice ludzkości i moralności w kontekście postępu naukowego.

Przeczytaj również:
Udostępnij:
Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp
Pinterest
Email

Książki serii Hologramowy Świat:

Seria 'Hologramowy Świat’ to wyjątkowa podróż po poszukiwaniu sensu życia, zagłębianiu się w aktualną wiedzę i teorie naukowe. Każda część serii to eksploracja tego, co wiemy o świecie i ludzkości w dobie XXI wieku, oferując czytelnikom nowe perspektywy na naszą egzystencję. Przez połączenie elementów science fiction z refleksją nad ludzką naturą, seria ta zaprasza do zanurzenia się w głębię naszego zrozumienia świata i wszechświata.

Hologramowy Świat część I
Planeta Ziemia i Człowiek

Hologramowy Świat część II
Genetycznie Idealne Istoty

Hologramowy Świat część III
Energia Życia

Projekt bez nazwy (10) (2)

Hologramowy Świat część IV
Molekuły Nowej Energii

<b>Klony Edisona</b> <br>[Hologramowy Świat 2 cz. VI]

Klony Edisona
[Hologramowy Świat 2 cz. VI]

Posted on by Aleksandra Siwek

Klony Edisona

Fragment książki
Hologramowy Świat. Genetycznie Idealne Istoty

Chociaż Tesla i ja pochodzimy z różnych światów, łączy nas cel. Chcemy uratować laboratorium „Serce” przed zniszczeniem. Jemu zależy na prowadzeniu badań naukowych, a mnie na pozostawieniu uczuć i duchowości w ludzkich organizmach. Jeśli zlikwidują część laboratorium, boleśnie odczujemy tę stratę oboje. Przejmuję inicjatywę.
–Ile pozostało czasu? – pytam profesora, zmierzając do konkretów.
––22 godziny.
–Kto nadzoruje projekt?
–Za całość stworzenia 𝘎𝘦𝘯𝘦𝘵𝘺𝘤𝘻𝘯𝘪𝘦 𝘐𝘥𝘦𝘢𝘭𝘯𝘺𝘤𝘩 𝘐𝘴𝘵𝘰𝘵 odpowiada drugi klon Edisona – tłumaczy. – On współpracuje z grupą ekspertów dziedzinowych, którzy pełnią funkcję doradczą. Projekt likwidacji koordynuje Wera.
–Ta ruda kobieta, która rozmawiała z nami w laboratorium?
–Tak.
–Kim ona jest?
–Miksem nr 52.
–Co to znaczy?
–Złożona jest z kilkudziesięciu kawałków różnych DNA. Numer 52 oznacza, że znajduje się wysoko w rankingu prototypów. Praktycznie osiągnęła zakładany cel GII, czyli 55.
–Czy możesz zwołać decydentów w jedno miejsce? Zorganizować spotkanie? Spróbuję przekonać ich do zmiany decyzji.
–Nie uda ci się.
–Dlaczego?
Tesla nie odpowiada. Ze spuszczoną głową nerwowo stąpa po metalowej platformie. Do przodu i do tyłu, do przodu i do tyłu, jakby chciał wydeptać nową ścieżkę. Widać, że intensywnie myśli, tymczasem moje wnętrze tętni niepokojem. Boję się, że nie zdążymy. Kątem oka spoglądam na płytę, która ugina się pod ciężarem jego stóp, wysyłając w hologramową otchłań dziwne, przytłumione dźwięki. Ani to pisk, ani muzyka, lecz jakiś przerażający akompaniament do jego rozważań.
–Nie zgodzą się – oznajmia w końcu.
–Dlaczego? Jesteś szefem laboratorium „Serce”. Na pewno masz prawo do zwołania takiego spotkania. Przecież chodzi o kluczowe decyzje.
Mówię stanowczym tonem. Chcę, by zaczął działać, nakręcam go. Lecz ten zamiast podjęć inicjatywę patrzy na mnie jak przestraszone dziecko i milczy. Jego wargi drgają, choć nie wypowiada żadnych słów. Chyba oszaleję.
–Wykorzystałem już tę szansę – odzywa się wreszcie, chrypiącym głosem. – Jednak nic nie wskórałem, wprowadzono dyrektywy, a mnie odsunięto.
–Na podstawie czego? Jakie padały argumenty?
–Zbadali historię świata. Uważają, że uczucia i duchowość wyrządziły planecie i ludzkości więcej zła niż dobra.
–To nonsens! – wybucham.
–Nie, statystyka – ucina, chrząkając. – Sztuczna inteligencja przeanalizowała skutki wszystkich dotychczasowych wierzeń, przesądów i zabobonów – wyświetla w powietrzu hologramowy ekran. – Spójrz. Wyniki jednoznacznie wskazują na ich destrukcyjny charakter. Dlatego zapadła decyzja o usunięciu wiary z prototypów ludzi. Teraz człowiek ma myśleć i działać wyłącznie racjonalnie.
Kropelki potu spływają po moich plecach. „Czyżby ktoś wyłączył klimatyzację?” Odruchowo rozglądam się po stropach. Szukam jakiegoś urządzenia z nawiewem, po czym orientuję się, że znajdujemy się w hologramowej przestrzeni. “Nonsens.” Szepczę do siebie i natrafiam na jego wzrok.
–Co o tym sądzisz? – pyta.
–Wiara to nie rzecz, którą można przesuwać i usuwać w zależności od danych statystycznych, sporządzanych na podstawie wyrywkowych wyników – tłumaczę, ocierając pot z czoła.
–To były rzetelne badania – burzy się. – Są autorytatywne.
–𝘈𝘶𝘵𝘰𝘳𝘺𝘵𝘢𝘵𝘺𝘸𝘯𝘦? – powtarzam bezwiednie. – Co to znaczy? Liczby można interpretować na sto różnych sposobów. Jesteś naukowcem. Dobrze wiesz, że wszystko zależy od kontekstu i celu. Grupy są różne, jak też uwarunkowania. W tym przypadku mamy do czynienia z częścią ludzkiej natury. Trzeba spojrzeć na wiarę w inny sposób.
–W jaki?
–Ona koi cierpienie, dodaje człowiekowi sił, nadaje sens jego życiu. Dzięki wierze ludzie jednoczą się…
–Przykro mi – przerywa moją wyliczankę. – To nie moja decyzja, ale ich. Stwierdzili, że ofiar było zbyt wiele. Spójrz na dane – mówi. Nagle w przestrzeni ponad naszymi głowami wyświetla się holograficzny ekran. Tesla mruży oczy i wskazuje ręką na jeden z wykresów.
–Liczby porażają – wyjaśnia. – Słupek czerwony to ilość ludzi złożonych w ofierze bóstwom. Zostali zabici, aby przebłagać bądź podziękować za coś. Słupek niebieski to liczba ofiar kolonizacji – zerka w moją stronę. – Wiemy naprawdę dużo. Popatrz tutaj – przesuwa wykres. – Osoby podzielono na torturowane, spalone na stosie, szantażowane oraz prześladowane.
Nie wierzę w to, co widzę. A jeszcze bardziej w jego entuzjazm i przekonanie co do obiektywności tych liczb.
–Skąd wzięły się dane w systemie? – pytam. – Historia ludzkości sięga stu tysięcy lat albo i więcej. Niemożliwe, żeby ktoś gromadził je na przestrzeni wieków. Te liczby musiały być wrzucone hurtem. Są wyssane z palca.
– To i tak bez znaczenia – wchodzi mi w słowo. – Gdy usuną uczucia, nie będzie potrzeby, aby pozostawiać wiarę.
–A skąd decyzja o usunięciu uczuć? – odbijam. – Wszyscy potrzebujemy miłości i bliskości, gdyż te czynią nasze życie piękniejszym i bezpieczniejszym. Dzieci urodzone i wychowywane w duchu miłości są bardziej otwarte, kreatywne…
–Nie rozumiem – ucina. – Po co w ogóle rodzić? Sztuczne macice produkują dzieci zgodnie z założeniami. Maluchy są zdrowe i posiadają cechy wskazane w ankiecie.
–Produkujecie dzieci!? – oburzam się.
–Przecież to nic nowego – patrzy na mnie zdziwiony. – Pierwsza fabryka powstała już w 2023 roku i była w stanie wyhodować ich 30 tysięcy rocznie. Już wtedy wykorzystywano systemy sztucznej inteligencji do edycji genów. Nie wiedziałaś?
–Tak, ale ich celem było ograniczenie komplikacji okołoporodowych. Miały być rozwiązaniem dla kobiet z chirurgicznie usuniętą macicą, tych obarczonym wysokim poziomem ryzyka…
–Genetyczna inżynieria embrionu przed wszczepieniem go do sztucznego łona zafascynowała świat. Wszyscy chcieli mieć idealnie dobrane dzieci. Określano kolor oczu, włosów, skóry, wzrost, siłę fizyczną dziecka czy jego poziom inteligencji – dodaje. – Ostatecznie nikt nie chciał już rodzić. Myślę, że kobiety nie powrócą do tych prehistorycznych metod.
Zaskoczona oraz przygnębiona, wbijam wzrok w podłogę. W milczeniu rozmyślam nad rozwojem ludzkości. Gdzie i kiedy przekroczyliśmy granicę, doprowadzając do unicestwienia tego, co najcenniejsze w człowieku: uczuć i duchowości. Być może wtedy, gdy wynieśliśmy się na piedestały, udając bogów. Genetyka wymknęła się spod kontroli, a teraz zginiemy z własnych rąk

Fragment tekstu pochodzi z książki –  Hologramowy Świat II. Genetyczne Idealne Istoty – druga część serii rzuca światło na mroczny świat genetycznie zmodyfikowanych istot. Eksploruje konsekwencje manipulacji genetycznej i etyczne dylematy, stawiając pytania o granice ludzkości i moralności w kontekście postępu naukowego.

Przeczytaj również:
Udostępnij:
Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp
Pinterest
Email

Książki serii Hologramowy Świat:

Hologramowy Świat część I
Planeta Ziemia i Człowiek

Hologramowy Świat część II
Genetycznie Idealne Istoty

Hologramowy Świat część III
Energia Życia

Projekt bez nazwy (10) (2)

Hologramowy Świat część IV
Molekuły Nowej Energii

<b>Wieża Tesli</b> <br>[Hologramowy Świat 2 cz. V]

Wieża Tesli
[Hologramowy Świat 2 cz. V]

Posted on by Aleksandra Siwek

Wieża Tesli

Fragment książki
Hologramowy Świat. Genetycznie Idealne Istoty

Czy można pozbawić człowieka uczuć? Sprawić, aby nie przeżywał nic? Ani radości, ani smutku. Po prostu falował na wietrze niczym bezużyteczna flaga. Kawałek materiału, któremu odebrano dumę i chwałę. Być może na jakiś czas. Okoliczności uśpią go, znieczulą, powalą. Ale koniec końców uczucia zawsze dadzą o sobie znać, w takiej czy innej odsłonie. Bo taki jest człowiek, musi przeżywać. Podobnie z duchowością. Przecież nie można wyrwać jej wraz z korzeniami. Jest nieodłączną częścią ludzkiej natury. Jej zapisem, matrycą. To tak, jakby usunąć oczy i powiedzieć „patrz, obserwuj kolory”.
–To niemożliwe! – wołam w kierunku Tesli. – Nie odważą się!
Lecz profesor nie słyszy. Wszechobecny hałas rozbija słowa w locie zanim dotrą do celu. Metalowa wieża, na której stoimy trzęsie się, jakby miała febrę. A ja przyklejona do barierki dygoczę razem z nią. Piiiii… – przeszywający dźwięk zaraz rozerwie mi mózg. Odruchowo przykładam dłonie do uszu.
–Co się dzieje? – przekrzykuję odgłosy.
Tesla pochyla się nad balustradą i wzrokiem wodzi po hologramowej otchłani. Przez moment zatrzymuje spojrzenie na spiralnych schodach, które wiodą na szczyt konstrukcji. „Czyżby chciał tam wejść?” Analizuję. „Po co?” Jednak on odwraca tułów i wolnym krokiem rusza w moim kierunku.
–Nic takiego, zwykłe wyładowania – oznajmia spokojnie. – Za chwilę wszystko ucichnie.
–Ucichnie? – Przeskakuję wzrokiem pomiędzy nim a telepiącą się wieżą. Nie przekonują mnie jego słowa. Tym bardziej, że zaczęło grzmieć. Błyskawice uderzają w metalowe pręty i robi się naprawdę niebezpiecznie.
–Burza? Skąd? – z niepokojem zerkam w dół. Ogromna belka wyrwała się z przęsła, gwoździe i śruby wirują w powietrzu.
–Zaraz wszystko runie! – wołam przestraszona.
–Nic nam nie będzie – ucina. – Czy mówiłaś o GII?
–O czym? – spoglądam na niego z niedowierzaniem, ściskając barierkę. Czyżby chciał rozmawiać o ludzkości, gdy jedną nogą stoimy nad przepaścią? Ignoruję go, nie zamierzam teraz ginąć. Kątem oka zerkam w górę. Ponad naszymi głowami powstaje jakiś tunel; widzę twardą posadzkę, na którą decyduję się wskoczyć. Mocno naprężam tułów, w tym samym momencie czuję dziwny opór. Mam zablokowane kończyny.
–Dosyć! – krzyczy Tesla, sprowadzając mnie do pionu. – Przestań się miotać i rozmawiaj ze mną, bo cię nie odblokuję.
Jest wyraźnie wzburzony; iskrzy negatywną energią, która rozświetla jego postać. Milknę. Nie mogę nawet poruszyć rękami i nogami, chcąc nie chcąc podporządkowuję się jego woli.
–GII to projekt o najwyższym priorytecie – kontynuuje poprzedni wątek, jakby nic się nie stało. – Zaangażowano znakomitych naukowców i ekspertów z całego świata.
„O co mu chodzi?” Uważnie przyglądam się jego oczom i widzę, że pulsują, tracąc kolory. Zlewają się w jedną przezroczystą plazmę. On zdaje się tego nie zauważać i cały czas mówi.
–Powstaną Genetycznie Idealne Istoty – tłumaczy, wymachując rękami. Jest podekscytowany.
–Nie! Nie powstaną! – zaprzeczam, próbując przerwać ten słowotok. – Człowiek bez uczuć i wiary nie ma prawa istnieć! To niemożliwe! Stworzą „robota w ludzkiej skórze”, zaawansowanego technologicznie androida, lecz nie człowieka. Rozumiesz? To nienormalne! Zobacz, co zrobili z twoimi oczami. Spuszcza głowę.
–Wszyscy jesteśmy prototypami – mówi. – W tym świecie każdy posiada wady genetyczne. Nazywamy je anomaliami. Nasze genomy są podziurawione. Wymieniano fragmenty, wstawiano kawałki DNA innych ludzi, modyfikowano… Niektóre sekwencje są niedoskonałymi kopiami, które powstały w laboratoriach.
–Niedoskonałymi? – podchwytuję słowo.
–Rozwinął się czarny rynek, nielegalny handel. Nikogo nie obchodziła jakość. Pieniądze, pieniądze, pieniądze…
Przełykam ślinę i z ukosa dostrzegam, że trzyma w ręce jakiś przedmiot. Pilot? Nadajnik? „Czyżby kontrolował te wyładowania?” Przechodzi mi przez myśl. „Wybudował wieżę o wysokości 57 metrów i wadze 55 ton, aby eksperymentować z piorunami?” Wygląda na to, że mam rację. Profesor podnosi przedmiot i wodzi palcem po jego powierzchni. Nagle wszystko wokół cichnie, a ja mogę swobodnie się poruszać.
–Wywołałeś pioruny – mówię, nieco przytłumiona. – Potem mnie zablokowałeś. Miałam wrażenie, że to magnes. Jakaś ogromna siła…
–Nie przesadzaj – rozluźnia się. – To zaledwie próbka, tego co potrafię. Mogę wygenerować pole magnetyczne półtora miliona razy większe niż to na powierzchni Ziemi.
–W jaki sposób?
–Czy to ważne? – odpowiada z satysfakcją, opierając plecy o balustradę. – Już w 2022 roku Chińczycy uruchomili magnes o natężeniu 45,22 Tesli, tworząc pole magnetyczne milion razy większe. Wykorzystuję moje doświadczenia i innych. Przeprowadzam badania, o których nikomu nawet się nie śniło…
Przez moment milczymy oboje. Zatrzymuję wzrok na jego twarzy i dostrzegam, że oczy odzyskały normalne kształty oraz kolory. Są niebieskie, mądre, błyszczą tajemnicą. Wpatrzone w otchłań emanują także pokorą, która roztapia mi serce. „Chyba mogłabym go polubić…” Zastanawiam się. Nagle on odwraca głowę, a spod jego powiek wypływają ogromne, granatowe łzy.
–Potrzebuję cię – wzdycha ciężkim głosem. – Musisz powstrzymać ich przed zburzeniem laboratorium. Badania są dla mnie wszystkim, całym moim życiem. Nie mam nic więcej. Zabiorą mi wieżę, rozbiorą i sprzedadzą na złom…
Spuszcza wzrok i łka jak dziecko. Nie wiem, co robić.
–Więc nie chodzi ci o dobro człowieka? – pytam zawiedziona.
–Jestem naukowcem – usprawiedliwia się. – W dodatku modyfikowanym. Nie wiem, czym są uczucia, choć w jakimś stopniu ich doświadczam. Nie potrafię jednak ich rozróżniać czy kontrolować. Ty jesteś inna – powoli podnosi wzrok. – Taka… starożytna.
–Jaka? – obruszam się. – Pochodzę z XXI wieku, to żadna starożytność, lecz… o zgrozo!, początek końca – wyrzucam zamyślona i nagle rozczulam się. Teraz płaczemy oboje: ja oraz modyfikowany Tesla.

Fragment tekstu pochodzi z książki –  Hologramowy Świat II. Genetyczne Idealne Istoty – druga część serii rzuca światło na mroczny świat genetycznie zmodyfikowanych istot. Eksploruje konsekwencje manipulacji genetycznej i etyczne dylematy, stawiając pytania o granice ludzkości i moralności w kontekście postępu naukowego.

Przeczytaj również:
Udostępnij:
Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp
Pinterest
Email

Książki serii Hologramowy Świat:

Hologramowy Świat część I
Planeta Ziemia i Człowiek

Hologramowy Świat część II
Genetycznie Idealne Istoty

Hologramowy Świat część III
Energia Życia

Projekt bez nazwy (10) (2)

Hologramowy Świat część IV
Molekuły Nowej Energii

<b>Jak to jest z corridą?</b><br> [Zwierzęta przemówiły]

Jak to jest z corridą?
[Zwierzęta przemówiły]

Posted on by Aleksandra Siwek

Byki -Jak to jest z tą corridą?

Fragment książki
Zwierzęta Przemówiły

Pierwsza corrida na Półwyspie Iberyjskim odbyła się w 1133 roku na część Alfonsa VIII Kastylijskiego. Jednak jej korzenie sięgać mają pogańskich rytuałów. Legendy mówią, że w VII wieku p.n.e., w okolicach Corii żyło pasterskie plemię Wettinów. Każdego roku losowano jednego chłopca, którego zaszczuwano na śmierć. Gdy los padł na syna bogatej wdowy, wówczas ta zaproponowała zamianę ofiary na byka. Propozycja została przyjęta.
 
Władze kościoła rzymskokatolickiego miały zakazać mieszczanom Corii tych pogańskich praktyk. Jednak hiszpańska inkwizycja przeciwstawiła się tym nakazom. Corridę wpisano w ramy praktyk katolickich jako przejaw żarliwej wiary. Z czasem nastąpiła jej chrystianizacja. Każde widowisko rozpoczynało się procesją maryjną, a kończyło błogosławieństwem kotłów, w których gotowano mięso zabitego byka.
 
Niektóre źródła wskazują, że zwyczaj walk ludzi z bykami został sprowadzony przez Rzymian w okresie romanizacji Półwyspu Iberyjskiego, przetrwał do czasów inwazji arabskiej w 711 roku i został zaadoptowany przez nową kulturę muzułmańską. W okresie wczesnego średniowiecza takie rozrywki popularne były wśród arystokracji kastylijskiej.
 
Obecny kształt wydarzenia został ustalony w XIX wieku i łączy pogańskie rytuały z rycerskim turniejem i chrześcijańskimi symbolami (na przykład maryjnymi – w stroju torreadorów i pikadorów). Uznawane jest narodową rozrywkę Hiszpanów. Do czasu Pandemii Covid-19 walki z bykami oglądało rocznie około 6 milionów osób, a dochody z corridy przekraczały 3,5 miliarda euro.
We wrześniu 2022 roku odnotowano najwyższą w historii współczesnej Hiszpanii liczbę ofiar wydarzeń związanych z corridą: 11 zabitych i 400 zranionych przez zwierzęta.
 
Systematycznie rośnie niechęć społeczeństwa do tego typu wydarzeń. Niektóre badania opinii publicznej podają, że połowa mieszkańców Hiszpanii przeciwna jest walkom z bykami. Postrzegają oni corridę jako przestępstwo przeciwko zwierzętom. Ponad sto gmin zabroniło już organizowania takich wydarzeń.
 
1 stycznia 2012 roku walk z bykami zakazał również regionalny parlament Katalonii. Jednak w 2016 roku Hiszpański Trybunał Konstytucyjny odwołał zakaz uzasadniając, że „naruszył kompetencje państwa w kwestii ochrony dziedzictwa kulturowego”.
Przeczytaj również:
Udostępnij:
Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp
Pinterest
Email
Taki jest człowiek. Może być potworem, aniołem lub kimś pośrodku

Taki jest człowiek. Może być potworem, aniołem lub kimś pośrodku

Posted on by Aleksandra Siwek

Taki jest człowiek. Może być potworem, aniołem lub kimś pośrodku

119253647_914145132448055_387899374528690912_n
Iwona Gajda coraz bardziej zaskakuje w swojej twórczości. Jest szczera, ale przy tym merytoryczna. Ze zwierzętami miała już okazję rozmawiać w „Raporcie Ziemi” i zawsze były to niezwykle żywe i prawdziwe dialogi. Tak jest również w wydawnictwie pt. „Zwierzęta przemówiły”, które doczekało się aktualizacji oraz uzupełnienia. Rozmawiamy więc o prawach zwierząt, człowieku i jego podłości wobec „braci mniejszych”. Zapraszam do lektury.
Pani Iwono, skąd pomysł na to, aby „zwierzęta przemówiły”?
 
Iwona Gajda: Z fascynacji ich naturalnym pięknem. Przyglądałam się tym zwierzętom i podziwiałam je. Pewnego dnia wciągnęły mnie do swojego świata i „opowiedziały” o problemach z ludźmi. Po prostu wyżaliły mi się, jak człowiek człowiekowi, bądź raczej zwierzę człowiekowi. Dlatego postanowiłam oddać im głos.
 
Dlaczego wybór padł na akurat te gatunki?
 
Zobaczyłam w nich szlachetność, niezależność i odwagę. To cechy, które od zawsze mnie pociągały. Orzeł szybował w przestworzach, jakby był królem niebios. Czarna pantera czarowała zwinnością. Byli wolni i piękni. Zaś w wilkach i psach zobaczyłam wierność i opiekuńczość, a w bykach – potężną siłę.
 
Jaką istotą jest tu człowiek? Czy można jeszcze go tak definiować?
 
Człowiek brutalnie wkracza do świata zwierząt. Porywa je i zniewala. A potem zadaje im ból, celebrując ich cierpienie. Corrida jest jednym z przykładów. Powodów, aby ranić te istoty, człowiek wynajduje tysiące.
 
Czy to lepszy smak mięsa, które pochodzi z krów umierających długo i w męczarniach. Czy to „adrenalina” wydzielająca się w trakcie ekstremalnie trudnych wyścigów psich zaprzęgów. Przypomnę, że długość Iditarod Trail Sled Dog Race wynosi od 1600 do 1850 kilometrów, a temperatura w trakcie biegu sięga do -45 stopni Celsjusza, natomiast odczuwalna do -60 stopni. Zwierzęta padają z wycieńczenia podczas wyścigu lub po nim.
 
A co się tyczy definicji. Człowiek może być dobrą lub złą istotą. Większość ludzi „dryfuje” pomiędzy różnymi stanami emocjonalnymi. W książce widzimy kłusowników, torreadorów, rzeźników, maszerów, hodowców… Często wykonują swoją pracę, nie przywiązując większej wagi do uczuć zwierząt. Traktują je przedmiotowo: porywają je, potem ważą, sprzedają, przywiązują do zaprzęgów, torturują przed walką na arenie czy przygotowują na ubój. Lecz niektórzy także je leczą, wspierają, tulą.
 
Taki jest człowiek. Może być potworem, aniołem lub kimś pośrodku.
 
Czyli książka „Zwierzęta przemówiły” jest próbą spojrzenia na człowieka i dowiedzenia się więcej o innych ludziach oraz o sobie samym? A może czymś jeszcze?
 
Ta książka jest krzykiem rozpaczy przeciwko okrutnemu traktowaniu zwierząt. Przez ostatnich 50 lat ludzie wymordowali 70 procent dzikich zwierząt. Są regiony (np. Ameryka Łacińska czy Karaiby), gdzie ich populacja spadła o 94 procent. Zwierzęta dzisiaj nie są hodowane, lecz produkowane. Taśmowo, modyfikowane genetycznie. Aby były smaczniejsze, tańsze, jak i w jak największej ilości. Mało kogo obchodzi, w jakich warunkach przebywają te istoty, które przecież czują. Przykład narracji współczesnego człowieka: „Ciasna klatka? Boli? To może biżuterię im jeszcze kupimy? Dziwaki, weganie… Inni ludzie też źle żyją, a ja nie zrezygnuję przecież ze schabowego”. Mamy do czynienia ze znieczulicą, która przekłada się także na świat ludzi.
Czy człowiek jest w stanie spojrzeć na świat oczami zwierzęcia?
 
Są osoby empatyczne, które potrafią współczuć. Rozumieją trudną sytuację innych, jednoczą się z nimi w bólu. Często nawet ten ból współdzielą. Być może łatwiej będzie im spojrzeć na świat oczami innej istoty, która czuje. Na przykład empatyczne kobiety będące matkami, być może poczują ból płaczącej krowy, której odbierane jest cielę. Jednak postrzegany obraz zawsze będzie zamglony i zniekształcony. Bądź co bądź, tyle jest punktów widzenia, ile istot na Ziemi.
 
Dlaczego akurat taka konstrukcja, gdzie dłuższą formę przetykają krótkie wstawki, dające czytelnikowi rys kulturowo–historyczny?
 
Opowiadania posiadają własne, rozbudowane fabuły, które są fikcją literacką. Jednak tło wydarzeń jest prawdziwe. Akcje poszczególnych części rozgrywają się w naturalnych środowiskach życia opisywanych zwierząt: na Alasce, w Pirenejach, na Rodos oraz w Andaluzji.
 
Aby czytelnik mógł lepiej zrozumieć ich problemy i warunki, w których żyją, wykorzystuję dwa zabiegi dodatkowe. Treść uzupełniam fotografiami, na których można zobaczyć m.in. byki rasy toro bravo, pastwiska Andaluzji, psie zaprzęgi na trasie Iditarod Trail Sled Dog Race czy różne rasy kotów. Po drugie, wprowadziłam rozbudowane opisy, które, jak Pani zauważyła, tworzą rys kulturowo–historyczny miejsc i zdarzeń. Wszystko po to, aby czytelnik uświadomił sobie problem i jego wagę.
 
Czym ta książka jest dla Pani osobiście?
 
Moją niezgodą na obecny stan rzeczy dotyczący złego traktowania zwierząt.
 
Jak definiuje Pani termin „prawa zwierząt” w kontekście książki?
 
Zwierzęta są istotami żywymi, które zamieszkują tę planetę znacznie dłużej niż ludzie. Trudno wyobrazić sobie, jak wyglądałby nasz świat bez nich. Zawsze nam towarzyszyły, pomagały, często ratowały życie. Mówi się przecież, że są naszymi przyjaciółmi.
 
Tymczasem człowiek bezlitośnie je traktuje. Wraz z nimi niszczy ekosystemy, przyrodę, powietrze, planetę, a także innych ludzi oraz siebie. Ta destrukcja nie ma końca. Zwierzęta mają prawo żyć w naturalnych środowiskach, rozmnażać się i również korzystać z dóbr Ziemi. Jak ich zabraknie, nas też nie będzie.
 
 
 
 
Sylwia Cegieła KuturalneRozmowy.pl
Udostępnij:
Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp
Pinterest
Email

Wersja polska

Wersja anglojęzyczna

<b>Uśmiercić krowę</b><br> [Zwierzęta przemówiły]

Uśmiercić krowę
[Zwierzęta przemówiły]

Posted on by Aleksandra Siwek

Byki - Uśmiercić krowę

Fragment książki
Zwierzęta Przemówiły

Byki i krowy posiadają emocje i uczucia takie same jak człowiek. Cieszą się, smucą i stresują. Są empatyczne i budują relacje z innymi członkami stada. Po odebraniu matkom cielaków te potrafią rozpaczliwie płakać przez całą dobę. Przeczuwają też, że zostaną zabite. Wtedy boją się — płaczą, wypadają im włosy. Zwierzęta są bardzo wrażliwe na dotyk. Wyczuwają każdą muchę wędrującą po ich ciele.

„-Oni tutaj sprzedają trzy rodzaje mięs – tłumaczył dalej Luciano. – Pierwszy pochodzi od zabitych podczas corridy byków. Nazywa się je 𝘤𝘢𝘳𝘯𝘦 𝘥𝘦 𝘭𝘪𝘥𝘪𝘢 albo 𝘤𝘢𝘳𝘯𝘦 𝘥𝘦 𝘵𝘰𝘳𝘰 𝘣𝘳𝘢𝘷𝘰. Uważają, że wyzwalająca się podczas walki adrenalina nadaje mięsu niepowtarzalny, ostry smak. Ma ponoć wyjątkowy zapach, jak również konsystencję. Handlują wszystkim: głową, mózgiem, jądrami, ogonem, nawet skórą czy porożem.
-A drugi gatunek? – zapytał Sanchez
-To mięso uzyskiwane z uboju rytualnego.
-Czyli?
-Jest to specjalna metoda uśmiercania krowy, która sprowadza się do zadawania jej niewyobrażalnie wielkiego cierpienia. Najpierw krowę unieruchamiają, czyli wkładają do ciasnej klatki. Ona ma wbudowane specjalne ramię, które podnosi jej głowę do góry i odsłania szyję. Wiele klatek obraca się także do góry nogami. Wówczas z regułami 𝘬𝘰𝘴𝘩𝘦𝘳 i 𝘩𝘢𝘭𝘢𝘭 podcina się krowie gardło. Wtedy ona zaczyna się dusić i krztusić wypływającą z jej dróg oddechowych krwią.
-Jak długo trwa ten proces?
-Podczas rytuału zabijania krowa znajduje się w stanie ekstremalnej paniki. Nie może się ochronić, nie może uciec. Po podcięciu gardła spada jej ciśnienie krwi, co nasila panikę. Samo umieranie trwa około dwóch minut. Tyle czasu aktywny jest mózg, który cały czas się broni. Spowalnia to wykrwawianie.
[…]
-Jaki jest trzeci rodzaj mięsa? – spytał.
-Pochodzi z cielaków w wieku od dwóch tygodni do sześciu miesięcy. Ludzie lubią takie mięso, gdyż jest wyjątkowo delikatne, pozbawione włókien oraz łagodne w smaku. Chętniej kupują, gdy ma bardziej blady kolor, dlatego hodowcy wywołują u cieląt anemię. Zastępują mleko matki ubogą w żelazo karmą.”

Przeczytaj również:
Udostępnij:
Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp
Pinterest
Email