Sylwia Cegieła: Skąd zaczerpnęła Pani inspirację do jej napisania?

Iwona Gajda: Poszukiwałam odpowiedzi na pytania: Gdzie żyję? i Dlaczego? Sięgnęłam do nauki. Tak wielu mądrych ludzi bada przecież naszą planetę, dysponują nowoczesnymi technologiami… Pomyślałam, że pewnie wiedzą coś też o początkach Wszechświata oraz ludzkości. Po przeczytaniu najnowszych doniesień prasowych, a później raportów i opinii ekspertów różnych dziedzin, nagle mnie ocknęło, a chwilę potem–natchnęło. Przeraziłam się, jak bardzo źle jest z naszą planetą. To zadziałało jak silne trzęsienie ziemi, w słoneczny, zwykły dzień.

Uświadomiłam sobie, że ludzie, niczym beztroskie dzieci bawią się w chowanego–w dżungli, tuż przed jaskinią lwa. Skaczą, krzyczą i wchodzą do jego siedliska, aby tam się ukryć. Nie mają pojęcia, gdzie są, co im grozi, gdzie ich dom oraz droga do niego…